Een dagje herinneringen ophalen

Vandaag hebben we rustig op ons gemak door Salento gewandeld, op zoek naar zaken die we twee jaar geleden ook hebben bezocht en gedaan.  Koffie gedronken in de zelfde café's.  Geluncht met vers fruit op het plein. Salento staat bekend om zijn huizen met bont gekleurde deuren, ramen en balkons. Joke had zich vanmorgen als doel gesteld zoveel mogelijk gekleurde deuren, ramen en balkons te fotograferen. In de afgelopen twee jaar is er toch veel veranderd. Het lijkt wel of veel panden opnieuw geschilderd en opgeknapt zijn. Het is ook veel toeristischer geworden.  Met veel meer winkeltjes en eetgelegenheden.  Nog een paar jaar en het is niet leuk meer. In een van de straten buiten het centrum zagen we een paard loslopen met erachteraan een moter. Op het mondelinge commando rechtsaf sloeg het keurig rechtsaf. Lijkt me wel gemakkelijk een paard, dat zo goed naar commando's luistert. Ook zijn we nog met een taxi naar een hooggelegen uitzichtpunt geweest. Je hebt daar een prachtig uitzicht over een groot dal.

We waren eerst van plan om naar een ander restaurant te gaan. Een waar we twee jaar geleden ook heerlijk hadden gegeten. De menukaart bleek echter geheel aan gepast aan de smaak van de gemiddelde toerist. En het klinkt misschien snobistisch maar daar voelen wij ons toch niet bijbehoren.  Dus maar weer naar hetzelfde restaurant als gisteren. Dit is ook een van de beste restaurants van Salento. Alleen is er niet veel ruimte. En net als gisteren zat het nagenoeg vol.  Op zich al een teken dat de kwaliteit goed is. Er was nog plaats een een tafeltje met twee jongens. Naar later bleek een Fin met een Colombiaanse vriend.  Naast ons stond een lange tafel met Fransen. Tot onze verbazing zie je in Colombia  veel fransen op reis.  Het viel zowel ons als de Fin op dat de Fransen geen wijn namen. Terwijl Fransen bekend staan als wijn drinkers. Voor hen was de wijn zeker niet goed genoeg. Ze willen zeker alleen maar Franse wijn. Later kwam er nog een Engels stel bij ons aan tafel zitten. Dat waren naar bleek ook echte reizigers. Ze hadden twee jaar geleden een halfjaar onbetaald verlof genomen om een wereld reis te maken. We hebben een tijdje gezellig ervaringen zitten uitwisselen. Over de Brexit hebben we het maar niet gehad. 

Het is leuk om na twee jaar weer terug te zijn in Salento. Vooral zonder de problemen van de vorige keer.