Piura naar Cuenca

's Morgens lekker uitgeslapen,  ontbeten en gelezen op de kamer. We hadden deze tot 13.00 uur. Daarna zijn we Piura ingegaan.  Dat viel nog reuze mee na Chiclayo. Mooie rustige straatjes.  Alleen ook hier niet echt veel restaurants.  Wel veel minder taxi's.  In Chiclayo leek het wel of meer dan de helft van de auto's bestond uit taxi's. Die constant de straten verstopten. De bus zou om 20.30 vetrekken en om 6 uur s'morgens in Cuenca aankomen . We waren om 19.45 uur op een kleine busterminal.  We hadden net onze bagage ingeleverd toen er iemand naar ons toe kwam met de mededeling dat onze bus vast stond voor een overstroomde rivier.  Als we geluk hadden dan zou hij er pas om 11 uur 's avonds zijn. Maar er was nog een andere mogelijkheid.  Om 20.00 uur vertrok er een bus naar Guayaquil. Vandaar zouden we dan met een bus naar Cuenca kunnen.  Het was wel met een omweg maar omdat we geen zin hadden om nog minstens 3 uur te wachten hebben we dat toch maar gedaan. Wel even gecontroleerd of de bagage wel in de bus ging en niet in het ruim. Alle andere bagage was al in de bus vanwege hoog water in de rivier. Twee uur later stopte de bus. De motor werd afgezet,  maar geen mededeling waarom. Maar het zou wel een uur of twee kunnen duren bleek toen we aan een van de chauffeurs vroegen wat er aan de hand was. Het had iets te maken met een rivier. Gelukkig duurde het wachten niet zo lang en konden we samen met de andere bussen en auto's in de file stapvoets verder. Dan weer een tijdje stil staan, waarbij het tegemoet komende verkeer door kon rijden.  Na ongeveer 2 uur kwamen we bij een gedeelte van de weg die onderwater stond en waar om de buurt de auto's door heen gingen. Om een uur of 3 waren we bij de grens met Ecuador. En het halen van de benodigde stempels ging heel soepel.  Zo wel de Peruaanse als de Ecuadoreaanse douane zaten in een ruimte. En ook de bagage hoefde niet uit de bus. Er kwam een agent met een snuffel hond controleren op drugs. Toch duurde het geheel nog zeker een uur voordat iedereen weer in de bus zat. Om 6 uur 's morgens hield ineens de moter op. Midden tussen de bananen plantages.   Het bleek dat de V snaar gebroken was. Nou dat kon dan wel eens lang gaan duren voor het een vervangende bus zou komen. Maar we hadden geluk na een kwartier stopte er een andere bus en werd iedereen met bagage meegenomen. Volgens mij in een gewone lijnbus want onderweg stapten en mensen in en uit.Om ongeveer 10 uur werden we bij een benzine pomp tegenover een grote busterminal afgezet.  Alleen lag er tussen de benzine pomp en de busterminal een drukke snelweg. En zouden we dus met onze zware tassen een eind om moeten lopen. Daar hadden we geen zin in dus hebben we maar een taxi genomen en gezegd dat we naar Cuenca wilden.  Deze zette ons af bij een kleine terminal met  kleine busjes die elk uur vertrokken naar Cuenca. Zowel de taxichauffeur als het busje moesten met Dollars worden betaald en die hadden we niet. In Ecuador hebben ze dollar als betaalmiddel omdat hun eigen munt bijna niets meer waard is . Een euro was ongeveer 25.000 Ecuadoreaanse Sucre. En ze wilden ook onze peruaanse soles niet aannemen. Toen is Joke eerst nog maar met de taxi naar een pinautomaat gegaan. Ze was nog niet terug of we konden vertrekken. Toen ging alles voorspoedig.  Omhoog de bergen in. Door een prachtig landschap. Met tropisch bos, heel anders dan de woestijn die we gewend waren van de afgelopen dagen. Over een pas van 4000 meter hoogte. En dat ging goed. Rustig zittend kan ik dus over passen van deze hoogte. Ik had dat niet verwacht en wist ook niet dat we over een dergelijke hoogte heen zouden gaan. Even na tweeën waren we na een reis van ongeveer 18 uur in ons hotel. Zoals altijd in het midden in het centrum.