Alweer een onverwacht lange reis

Vanaf Villavieja naar Salento zou met het openbaar vervoer een reis worden met veel overstappen en onzekere verbindingen. Eerst met een taxi of een busje naar Neiva. Vanaf Neiva met de bus naar Armenia en halverwege overstappen en dan nog minstens een uur met de taxi naar Salento. Dat zou weer een hele dag reizen worden. En daar hadden we deze keer geen zin in. Daarom hadden we besloten om te gaan vliegen met een tussenstop in Bogota. Dan zouden we halverwege de dag in Salento kunnen aankomen.
We zouden om 10 uur s'morgens op het vliegtuig stappen in Neiva. We hadden via het hotel geregeld dat we om 7 uur s'morgens zouden worden opgehaald. Iets over zeven was het busje er. Er waren nog twee plaatsen over. Een achterin en een voor naast de chauffeur. Onderweg werd er nog een vrouw opgepikt. Die kon nog wel tussen mij en de chauffeur. Met een noodgang scheurden we over de weg, gaten in de weg en loslopende kippen ontwijkend. Ik zag op een gegeven moment de vrouw naast mij een kruisje slaan. Drie kwartier later waren we heelhuids op de busterminal in Neiva. Vervolgens met de taxi naar het vliegveld. De afgelopen nacht had ik al vaak naar de wc moeten gaan met een branderig gevoel. Op het vliegveld vliegveld was de aandrang zo groot dat ik meteen de taxi ben uitgesprongen en naar de wc ben gerend.
Op het vliegveld was het nog heel rustig. Toen we wilden inchecken konden ze onze boeking niet vinden. Er werd nog iemand bij gehaald, die zag ineens dat de tickets voor 13 mei waren in plaats van 13 april. Gelukkig konden we tegen een meerprijs nog omboeken. Alleen vertrok het vliegtuig nu pas om 12 uur naar Bogota. En vanuit Bogota naar Armenia om 18.55 in de middag. Daar ging onze tijdwinst. Er werd het dus weer een dag met veel wachten. En om het uur naar de wc rennen. De vlucht naar Bogota was met een propeller vliegtuig van 68 passagiers, weer eens wat anders. Op het vliegveld van Bogota hebben we eerst maar eens in een Farmacie antibiotica gekocht. En Paul geappt of dat een goed medicijn was. Dat was het geval, alleen komt blaasontsteking bij mannen zelden voor. Misschien waren de goede bacteriën ook vernietigd door de medicijnen tegen de longontsteking.
Toen we iets over zes s'avonds landen in Armenia barstte er een enorme onweersbui los. De regen kwam met bakken tegelijkertijd naar beneden. Maar bij het vliegtuig stond iemand paraplu's uit te delen. Zodat we toch droog in de aankomst hal arriveerden. Na een rit met de taxi van een uur, en nog wat zoeken naar het hotel, waren we om 8 uur in ons hotel. Waar ze al op ons stonden te wachten. Er lagen warmwater zakken in bed. Want het kan hier in de nacht afkoelen tot 18 graden. En dat is voor hier erg koud.
We hebben weer eens een beter hotel net buiten het centrum. Alleen zit er recht tegenover een kerkgebouw waar ze al om 8 uur begonnen te zingen vanwege Goede Vrijdag.