Valparaiso en Santiago

Gisteren nog wat rond gewandeld in Valparaiso. Gewoon willekeurige straatjes in lopen en kijken waar je uitkomt. Er is hier altijd wat te zien. Elk hoekje heeft zijn verassingen of andere uitzichten op de heuvels en de gekleurde huizen. 's middags met de bus naar Santiago gegaan . Weer naar het Ibis hotel. Het hotel is gewoon een zaken hotel. Maar het ligt te midden van de bus terminals en heel dicht bij de metro. Dus ideaal voor ons.

Vanmorgen met de metro naar de ambassade. We hadden een adres . Maar de straten zijn hier erg lang. Het nummer van de ambassade was 3500. We hadden geen idee waar we uit moesten stappen. We waren dan ook twee metrostations te ver. Dus maar weer terug gelopen. Bij het beeld van een ambassade heb je een statig oud gebouw voor ogen. Niets was minder waar. De ambassade is gevestigd in een modern kantoor gebouw op de 13e verdieping. Er is gewoon een balie met glas ervoor. Toen we vertelden waarvoor we kwamen, kregen we te horen. Ah de mensen van Paaseiland. We hadden ook al contact gehad via de mail. We moesten een formulier invullen voor de melding van een gestolen paspoort en een voor de aanvraag van een nieuw paspoort. Ook moesten er nog vingerafdrukken worden genomen. De mevrouw achter de balie was erg vriendelijk en behulpzaam. Als we geluk hebben kunnen we volgende week maandag de nieuwe paspoorten ophalen. Er was nog een ietwat schrale troost. We zijn bij lange na niet de enigen die zoiets overkomt. Vorige week waren er vijf aanvragen voor nieuwe paspoorten. En dat terwijl we bijna geen Nederlanders zijn tegen gekomen.
Bij de binnenkomst in Chili hadden we behalve een stempel in ons paspoort ook nog een briefje gekregen. Dat moet weer ingeleverd worden bij vertrek. Daar moesten we dus nog een kopie van hebben. Van de ambassade hadden we het adres gekregen van een speciaal politie kantoor.
Daar aangekomen zagen we een hele lange rij. We hadden ook een papier mee gekregen met in het spaans waarvoor we kwamen. Eerst een formulier in vullen en dan in de rij gaan staan. Gelukkig niet de lange rij. Er zat maar een man achter een bureau voor de afhandeling. Het viel allemaal mee na ongeveer een drie kwartier stonden we buiten met onze kopieën. Daarna nog wat rondgelopen om onze tijd te verdoen. Op een doordeweekse dag valt de stad toch nog wel mee. Maar het blijft een drukke stad.

Zoals ik al schreef staat ons hotel temidden van de bus terminals. Dit zijn grote terreinen waar tientallen bussen aankomen en vertrekken van veel verschillende maatschappijen naar bijna alle bestemmingen in het hele land. Elke busmaatschappij heeft zijn eigen loket. Ook zijn er nog veel winkels. Het is een grote wirwar van door elkaar lopende mensen met of zonder bagage. Lange rijen voor de loketten en veel wachtende mensen. En het krioelt allemaal door elkaar heen
Ik heb geprobeerd om met de foto's de hectiek van de busterminals weer te geven.