No compramos nada

22 februari 2019 - Cartagena, Colombia

 Vandaag wilden we met een free walking tour meegaan. Deze vertrok van de Torre de Reloj. En inderdaad daar stonden al een aantal mensen te wachten. De gids stelde zich voor als Oscar. We moesten hem niet verwarren met de oscar uit Hollywood en ook niet met een bekende bokser. Alsof hij daar ook maar enige gelijkenis mee had. Eerst wilde hij weten hoe iedereen heette en waar we vandaan kwamen. Daarna moesten we allemaal Buenas Dias zeggen. Alsof we een groepje kleuters waren. Daarna aan de buitenkant van de muur een oninteressant verhaal over het feit dat maar een minderheid van de bevolking van Cartagena binnen de stadsmuren woonde. Gevolgd door een net zo interessant verhaal over de poort. Een halfuur later stonden we tweehonderd meter  verder voor het Hard Rock Cafe en begon hij een verhaal over welke beroemdheden daar wel niet allemaal op bezoek waren geweest.  Alsof wij daar ook maar enige belangstelling voor hadden. Dat was toch te veel, dit konden wij niet nog een uur volhouden. We hebben in andere Zuid-Amerikaanse steden veel betere free walking tours gehad. Dus wegwezen en op naar een terras voor koffie. Omdat ook hier weer veel straatverkopers langs kwamen. Besloten we om toch maar een kaartje op de tafel te zetten met in het spaans de tekst " wij kopen niets", " COMPRAMOS NADA" . Dat werkte uitstekend. De meeste verkopers vonden het prachtig. Een wees ons zelfs op een grammaticale fout. Het moest " NO COMPRAMOS NADA" zijn. Een ander vond het ' muy autentico' en 'muy original'. Ook de ober van het café vond het prachtig. Een groot succes dus. Misschien hebben we wel een trend gezet. Ik heb het in ieder geval voor iedereen aanbevolen op  Tripadvisor bij de beoordeling van Cartagena. 

Daarna verder gelopen naar een oud klooster. Dat was een mooi oud gebouw met een binnentuin met grote bomen. Nog even in de bijbehorende kerk wezen kijken. Daar stond een rouwdienst op het moment van beginnen. De kist met de overledene, iemand van de marine, en de naaste familie kwamen al snel binnen. Daarna werden er nog veel grote bloemstukken binnen gebracht.  Werd begonnen met de opstelling van een geluidsinstallatie. En druppelden nog allerlei bezoekers voor de dienst binnen, die even later net zo gemakkelijk weer vertrokken voor er ook maar sprake was van een rouwdienst. Terwijl ondertussen de kist en de naaste familie rustig wachtten. Omdat er geen gang zat in de hele procedure en we langzamerhand honger kregen,  zij  we ergens ceviche gaan eten. Toch een van de lekkerste zuid-amerikaanse gerechten. 

Foto’s