Gypsy Day

Vandaag hebben eerst eens lekker in het zonnetje en met uitzicht op de baai van Picton koffie gedronken. Daarna zijn we naar wat ze hier een Cellar Door noemen gegaan. Dit zijn wijnboeren die naast het feit dat je er hun eigen wijnen kunt kopen, vaak ook nog een restaurant hebben. We hebben dit in de buurt van Adelaide al een keer eerder gedaan samen met Anne ,Paul en Ben Ook bij deze Cellar Door was het eten erg goed. We hadden gekozen voor de "Celebrations". Dit bestond uit een aantal lokale producten met eigen gebakken brood. Het was, zoals bijna altijd hier, veel maar wel erg lekker. Na de lunch zijn we verder gereden naar Kaikoura. En opzoek gegaan naar een medisch centrum. Om te vragen of ze mijn oren konden uitspuiten. Mijn linkeroor begint namelijk weer dicht te gaan. En maar met een oor iets kunnen horen is lastig. Ik kon morgen middag terecht na de al eerder geplande whale watching tour.

De afgelopen dagen zijn we veel veetransporten tegengekomen.  Gavin, de eigenaar  van ons verblijf in Foxglacier vertelde dat, dat te maken had met wat in Nieuw-Zeeland bekend staat als "Gypsy Day". Omdat het iets is wat wij in Europa totaal niet kennen wil ik er iets over schrijven. De informatie heb ik van internet gehaald. En zo goed mogelijk vertaald en aangepast.

Het idee van "Gypsy Day" is verankerd in het systeem van de Nieuw-Zeelandse melkveehouderij. Het draait allemaal om kansen om door te groeien in de industrie, nieuwe uitdagingen aan te gaan en naar de toekomst te kijken. "Gypsy Day" is de dag waarop deelmelkers, melkveehouderijassistenten, boerderijmanagers en -medewerkers hun bezittingen inpakken - in veel gevallen inclusief de melkveestapel - en verhuizen naar een nieuwe locatie.

 Het is een belangrijke dag in de Nieuw-Zeelandse melkveehouderijkalender - meestal gekoppeld aan 1 juni, maar het duurt meestal enkele weken.  Het is een kans voor landarbeiders om hogerop te komen, door te stromen naar grotere boerderijen met grotere uitdagingen en kansen, meer geld te verdienen of gewoon op zoek te gaan naar een andere locatie.

 Naast de vele positieve kansen die een jaarlijkse dag van bewegen en veranderen met zich mee kan brengen, zorgt het ook voor veel overlast.  Er wordt momenteel zelfs in de veeindustrie gepraat over de vraag of "Gypsy Day" zelf niet een beetje te veel druk legt op de gezinnen en de lokale gemeenschappen.

 Het is zeker een stressvolle tijd, vooral als de veehouder een kudde koeien heeft en vrachtwagentransport en paddocks moet organiseren om ze onderweg bij te kunnen laten komen, wanneer ze over lange afstanden verplaatst moeten worden . Zoals bijvoorbeeld van het Zuider eiland naar het  Noorder eiland. Verhuizen  is op zich al moeilijk genoeg,  zonder nog de extra belasting van het verplaatsen van landbouwmachines zoals tractoren, quads en werktuigen.  En dan komen ze op de nieuwe boerderij en moeten ze hun hele bedrijf  weer opnieuw opzetten.  En moeten ze maar hopen dat de vorige huurder de boerderij niet in een enorme puinhoop heeft achtergelaten zonder voer voor de nieuwe koeien. Ze weten ook niets van de geschiedenis van de graslanden en hun eigenschappen.  Bij ons kent een boer de precieze eigenschappen van elk perceel.
Ook moeten de boeren, de arbeiders en hun gezinnen wennen aan een nieuwe boerderij, de graslanden  en woonplaats. Vaak op grote afstand van hun vorige verblijf. En dat elk jaar. Het schijnt dat er elk jaar zo'n 5000 veehouders verhuizen.