Xunantunich

Vandaag hebben een van de meest uitgebreide ontbijten tot nu toe gehad. Het was moeilijk een keuze te maken. Op een klein tafeltje stond een mandje met bananen,  een grote pot met jam, een bakje met boter, een trommeltje met sneetjes wittebrood, een koffie kan en een broodrooster. Mooie polystyrene bordjes en bekers en prachtig wegwerpbestek. We hebben er van genoten.

We zijn ook op zoek geweest naar tours hier in de buurt. Caracol waar we aanvankelijk naar toe wilden is hier te ver vandaan. Twee uur rijden over hobbelige wegen, dan een site bezoeken met gids en weer twee uur terug. Voor 125 US dollar per persoon. Te duur vooral omdat we hierna, naar Tikal gaan. Wel hebben we een tour geboekt,  waar je op binnen banden  een ondergrondse rivier, door een serie grotten afzakt. Het ziplinen, voor 40 dollar per persoon,  konden we gelukkig overslaan. Ook een tour voor 65 dollar per persoon,  naar een Mennonieten dorp, slaan we maar over. De meeste tours zijn hier behoorlijk prijzig. Bij het eerste tour bureau waren we overigens zo klaar.  De man die ons moest helpen  had overduidelijk geen zin om zich ook maar iets in te spannen. We moesten de informatie gewoon uit hem trekken.. Zelf nam hij geen enkel initiatief om ons te helpen. Alles was hem te veel moeite. Daar wil je toch niets boeken. Ik heb dan ook een zeer slechte review geschreven op Tripadvisor. Het volgende bureau was veel beter.  Het meisje heeft ons uitstekend geholpen. Ze zou zelfs informeren of we een aparte tour konden maken naar een Mennonieten dorp, zonder het er standaard aanvast zittende bezoek aan een maya dorp. Helaas bleek dit wel te kunnen maar niet echt veel goedkoper dan de volledige tour. 

Daarna zijn we  met een taxi naar Xunantunich geweest.  Een Maya complex op ongeveer 20 minuten afstand van San Ignacio. Het ligt aan de andere kant van een rivier. Je vaart over met een klein pontje,  dat  handmatig langs een kabel naar de overkant wordt getrokken. Daarna is het nog ongeveer 2 km  heuvelopwaarts tot de ingang. Heen hebben we ons met de taxi bij de ingang laten afzetten.  Xinantunich is een mooie kleine site . Met een paar grote gebouwen. En heerlijk rustig. Je kunt er lekker op een bankje zitten en het geheel op je laten inwerken. De grote piramide is te beklimmen. Joke had geen zin, "je ziet alleen maar bomen en het is veel te heet" . Ik ben de uitdaging aangegaan en ben op drie kwart gekomen. Met een prachtig uitzicht over de bomen, de gebouwen en het omringende landschap. Het was de moeite waard om naar boven te klimmen. We zijn lopend terug gegaan naar het pontje. Aan de overkant kwam precies op tijd de chicken bus aan voor de terug weg.  Het was een oudje. Hij had behoorlijk moeite met hellingen. We hoefden nog net niet te duwen. 

We hadden gedacht hier van de Amerikanen af te zijn. Maar ook hier zie en vooral hoor je ze overal.  Wat me trouwens opvalt is de overkomst tussen dikke Amerikanen en pinguïns. Ze waggelen allebei en ze houden hun armen of vleugels op de zelfde manier langs hun lichaam.