Op weg naar Tikal

We hadden afgesproken dat we om 10 minuten voor twaalf zouden worden afgehaald  bij het hotel met een taxi om ons naar de opstap plaats voor de bus te brengen. De tijd was goed. Er arriveerde alleen een man, zonder auto. maar lopend,  om ons op te halen. En daar hadden wij met onze zware tassen geen zin in. Hij weigerde om onze tassen te dragen, terwijl we duidelijk hadden afgesproken dat er een taxi langs zou komen. Gelukkig kwam er net een Tuk Tuk langs, waar tot onze grote verbazing zowel wij als de tassen inpastten.  Bij de opstap plaats stonden nog meer mensen te wachten. Al gauw kwam er een busje aan. Nee deze ging niet naar Tikal. De volgende ook niet. Tot slot arriveerde er een derde busje. Nee die ging niet naar Tikal maar de eerste zou gaan. Nee het derde zou gaan. Na een hevige onderlinge discussie werd besloten dat het derde busje naar Tikal zou gaan. Hoewel de chauffeur er duidelijk geen zin in had. Onze tassen moesten op de bagagedrager boven op. Oké maar dan wel met een touw vastgebonden. Nee dat had hij niet en alleen met onze draagbanden aan een rail vastgemaakt was volgens hem goed genoeg. En als we het daar niet mee eens waren dan moesten we maar uitstappen. Daarna volgde nog het betere volproppen van het busje met mensen. En een uitgebreide discussie of de voorste bank nu wel of niet met de zitting naar voren moest staan of andersom. Hij vond dat de bank  met de rugleuning naar achteren moest, want dan had iedereen meer beenm ruimte.  Nee zeiden wjj en de andere mensen op de twee voorste banken. Na wat heen en weer geschuif met de rugleuning kregen wij toch onze zin. Wat dicht op elkaar gepakt konden we eindelijk vertrekken. Eerst  nog twee andere mensen ophalen bij een hostel. Daar kwam niemand op dagen. Eindelijk zouden we dan naar Tikal gaan. Een eindje verderop stopten we bij een benzinestation. Hadden ze niet vooraf kunnen tanken? Maar tot onze grote verbazing moesten we overstappen naar het busje dat het eerst  bij de opstap plaats was aangekomen. Gelukkig een grotere bus  met ruime plaatsen en ook plaats  binnen in voor onze tassen. De rest van de passagiers bleek voor een dagtour met zonsondergang geboekt te hebben. Hun gids was heel aardig en behulpzaam. De chagrijnige planner bleek de eigenaar van het bedrijf te zijn. Hij had dus snel even iets geregeld. Maar deze manier van omgaan met klanten is zeker geen reclame voor het bedrijf. Aan de andere kant iedereen gaat toch maar een keer mee  dus waarom zou je rekening met je klanten houden. 

De rest van de reis verliep voorspoedig.  Ongeveer 25 kilometer voor de site is de entree van het park. Je kunt daar ook nog entreekaarten kopen. Onderweg werd er nog gestopt voor een bijzondere vogel, die je hier niet veel tegenkomt. We werden heel luxe voor de lodge afgezet. We verblijven in cabanas in her oerwoud. Te midden van apen, neusbeertjes en veel soorten vogels. Deze keer hebben we gekozen voor een luxe verblijf. Een ruime kamer met twee grote bedden en een badkamer met bad.