Moerami boulders en Dunedin

Dunedin (Ōtepoti in het Maori) is de tweede stad in aantal inwoners na Christchurch op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland met circa 113.600 inwoners. Dunedin werd in 1848 gesticht door de Free Church of Scotland. De naam komt van Dun Eidann, de Keltische naam voor de Schotse hoofdstad Edinburgh. Het stratenplan vertoond overeenkomsten met dat van Edinburgh. We wilden er naar toe gaan omdat we verwachten dat het een  mooie oude stad zou zijn. Dat viel echter zwaar tegen. Een van de weinige mooie gebouwen is het treinstation. Dat wordt momenteel gerestaureerd,  met als gevolg dat de mooie gevel bijna helemaal bedekt is met een groot doek, met daarop een afbeelding die weergeeft hoe het er uitziet. De hal was wel heel mooi en in het bijzonder de Jugendstil handgrepen van de deuren. 

Wat de stad echter wel bijzonder maakt, is dat het de verst afgelegen stad is vanaf Waalre. Namelijk 18.765 kilometer in vogelvlucht. Maar daar geven ze hier natuurlijk niets om. Voor alles hebben ze hier een monument. Alleen voor dat belangrijke feit echter niet.

We hadden vandaag prachtig weer met volop zon en een temperatuur van ongeveer 20 graden. Normaal valt het niet op. Maar ineens realiseer je jezelf dat de zon niet in het zuiden staat maar in het noorden. 

Voordat we naar Dunedin gingen hebben we  nog de Moerami boulders bezocht. Dit zijn een aantal grote ronde stenen ballen met een diameter van 1 tot 2 meter. Sommigen liggen half begraven in het zand. Er lag er ook nog een bovenop het zand en een ander stak half uit de rand van een helling. Het is een bijzonder gezicht.

Hoe ze precies ontstaan zijn is niet helemaal duidelijk. Ik heb van internet twee mogelijkheden gehaald. 

De meest voorkomende overtuiging is dat ze ongeveer 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem zijn gevormd door een proces dat concretie wordt genoemd.  Sinds het land uit de zee is omhoog gekomen, hebben de golven de zachte moddersteen rondom de keien uitgehold, waardoor de rotsblokken op het strand zijn blootgelegd en losgelaten van de kustwand.

In de Maori-legende vertegenwoordigden de rotsblokken de overblijfselen van kalabassen en voedselmanden die aanspoelden op de kusten nadat de legendarische waka (reuzenkano), Araiteuru van de goden , verging voor de nabijgelegen kusten van Shag Point (Matakaea). 

Het is een beetje een onsamenhangend verhaal geworden.